Stel je voor: je bent een hond. Je leeft al 40.000 jaar tussen mensen, en je hebt geleerd om ze perfect te lezen. Je baas denkt dat hij de alfa is, maar jij weet beter. Jij bent de echte mensenfluisteraar hier.
De taalbarrière: Blafblaf vs. Blabla
Je baas praat de hele dag tegen je in die rare menselijke klanken. “Zit!”, “Kom!”, “Nee, niet op de bank!” Maar jij denkt: “Schatje, als je wilt dat ik je begrijp, moet je echt beter je best doen met je lichaamstaal.”
Terwijl jij je oren spitst, je staart kwispelt en je hele lijf gebruikt om te communiceren, staat je baas daar maar wat te gebaren als een dronken verkeersregelaar. Het is alsof je naar een stille film kijkt, maar dan eentje waarin de acteur denkt dat hij Shakespeare opvoert.
De hondentrainer: De tolk tussen twee werelden
En dan komt de hondentrainer binnen. Eindelijk iemand die beide talen spreekt! Hij kijkt naar jou, dan naar je baas, en je ziet bijna de ondertiteling in zijn hoofd verschijnen.
“Ah,” zegt hij tegen je baas, “ik zie dat uw hond een beetje gespannen is. Kijk maar naar zijn oren en staart.”
Je denkt: “Halleluja! Eindelijk iemand die het snapt!”
De trainer legt uit: “Honden spiegelen vaak het gedrag van hun baas. Als u ontspannen bent, zal uw hond dat ook zijn.”
Je baas kijkt verbaasd. “Maar ik ben toch ontspannen?”
Jij en de trainer wisselen een blik uit. Jullie weten allebei dat je baas zo gespannen is als een vioolsnaar op een metal concert.
De baas coachen via de hond oftewel spiegelen
Nu begint het leuke deel. De trainer gaat je baas coachen, maar doet alsof het allemaal om jou draait. Slim hoor!
“Laten we eens kijken hoe uw hond reageert als u diep ademhaalt en uw schouders laat zakken,” stelt de trainer voor.
Je baas doet het, en wonder boven wonder, jij reageert meteen door ook te ontspannen. Je baas kijkt verbaasd.
“Wauw, het werkt echt!” roept hij uit.
Jij denkt: “Natuurlijk werkt het, Einstein. Ik probeer je dit al jaren te vertellen!”
De grote onthulling
Naarmate de training vordert, begint je baas steeds meer te begrijpen. Hij leert jouw signalen te lezen, maar belangrijker nog, hij leert zijn eigen gedrag te herkennen in jou.
De trainer legt uit: “Ziet u hoe uw hond nu rustig naast u loopt? Dat komt omdat u zelf rustiger bent geworden. U bent niet meer zo gefocust op wat er fout kan gaan, maar op wat er goed gaat.”
Je ziet het kwartje vallen bij je baas. Hij begint te begrijpen dat jij eigenlijk een soort viervoetige spiegel bent.
Een nieuw begin
Aan het einde van de training kijkt je baas je aan met nieuwe ogen. Hij ziet niet langer alleen een hond die moet luisteren, maar een partner die hem iets te vertellen heeft.
“Weet je,” zegt hij tegen de trainer, “ik kwam hier om mijn hond te trainen, maar eigenlijk ben ik degene die het meest geleerd heeft.”
Jij kwispelt tevreden. Missie geslaagd! Nu maar hopen dat hij het onthoudt als jullie weer thuis zijn en de postbode langskomt…
Dus onthoud, lieve hondenbezitters: als je denkt dat je hond niet luistert, kijk dan eens goed naar jezelf. Misschien ben jij degene die een lesje in communicatie nodig heeft. En wie weet, misschien leer je via je hond wel meer over jezelf dan je ooit had gedacht!